පෑගෙන්න කලින් රස බලන්න....(නූතන අසූචියේ පූර්වකථනය)

මුලදිම කියන්නම්, මේක ඊක්කා කතාවක්. ඔක්කාරෙට එන අය, මනෝ රූප ඉක්මනින් මැවෙන අය මෙතනින්ම කැපෙන්න. නැවත හමුවෙමු. බා...යි....

මෙන්න බා..යි....එක පැන්න ඔහෙලට කියන දේ...මේ ඊක්කා කතාව මම ගොතපු එකක් නෙමේ. කොහොමත් මං කියල ඔහොම ඈක්කා කතා ලියන එකෙක් ඈ.. අනාදිමත් කාලයක ඉදල හෙළයේ ජනවහරේ එන කතාවක්. මම කිව්ව කියල වෙනසක් නෑ. ඒත් වෙනස තමා මේකේ අද තියන, සමහර විට අදටත් වඩා හෙට තියන වලංගුබව. කොටින්ම අහවල් එක කන්නේ දැන්.

මෙන්න වැඩේ...

අපේ ගමේ හිටියා පට්ට ෆිට් පොරවල් දෙකක්. ඕනම අඩව්වකට එකට සෙට් වෙන්නේ. හලාල් වෙන්නෙත් එකට. (හලාල් යන්නෙහි සිංහල තේරුම 'අනුමත' යන්න බව මෛත්‍රියෙන් සලකන්න). මුන් දෙන්නගේ ගෙවල් තිබ්බේ එක ළග. කොටින්ම ළග ගෙදර සිවාට දුවන්න දෙන කොටත් මුන් දෙන්නා හුරේ දැම්මේ එකට.

මුන්ගෙන් එකෙක් වෙන ගමක ඉදල කාලෙකට කලින් මේ ගමට ආපු එකෙක්, මූ කිව්වට මූම නෙමේ, මුගේ සීයා තමා මෙහෙ ඇවිත් අනිත් එකාගේ ආච්චිගේ නංගිට ලයින් දාල අල්ලගත්තේ. මුගේ සීයා වෙලෙන්දා, හරි සල්ලිකාරයලු. පට්ට තොප්පි පාරක් ගමට බැස්සුවෙත්, පික්ෂු හැදෙන රැවුල් කට් එකක් මාකට් කලෙත් පොරලු.

මූ...අරූ...කිව්වට නම් කිව්වේ නෑනේ...කමක් නෑ.. ඕනේ නෑ..දිගටම මූ...අරූ...කියලම ගමු.

අරූ හිතා ඉන්නේ ඌ පට්ට වැඩ්ඩ කියල. නිකං බොරු මොකෝ මාත් වැඩිය කැමති ඌ වැඩ්ඩ කියල පිළිගන්න. අරූ ගමේ එකා කියල පොර ටෝක් දුන්නට ඌ දන්නැති, සද බැබලෙන සීන් කෝන් එක තමා පොරගේ සීයත්, සීයාගේ සියා එක්ක කොක්කක් දාගෙන මේ බජාර් එකට බැස්ස එකෙක් බව.

හරි දොරේ..මෙන්න ඔරිම..ජිනල් සීන් එක, ෂේප් එකයි පාරයි දාල කියන්නේ දැන් තමා..තොරණේ විස්තරේට කලින් පිං විකුණන එක අපේ සිරිත නොවැ.

අල වගේද ගෝවා.

මූ යනව දවසක් අරූ එක්ක හලාල් වෙන්න. මොනවද සීල් නෙමේ දොරේ..ගමේ එව්වා. අරූ තමා කිව්වේ ගන්න අපේ දේ කියල, වෙලේ සුදාගේ කස්ටා පොට් එකට සප් එකක් දෙමු කියල. 

'අම්ම ගහයි බැට් එකෙන්..මෙන්න පාර මැද්දේ 'ගොම් බෙට්ටක්' (ඈක්කා.....හ්) මූ කිව්වා...

'පල ඩෝහ් යන්න මේ ගොම් බෙට්ටක් නෙමේ..මේ මඩ තලියක්' අරූ කිව්වා...

'පික්ෂු පීකුදු...කිව්වලු..උඹට මෝල්ද ඩෝහ්...මේ ගොම් බෙට්ටක්' මූ ආයෙත් කිව්වා.

'අනේ උඹේ දන්න ආච්චිගේ ක්ලොත් එක, මේ මඩ තලියක් ඩෝ...බොරුනම් බලමුද පොඩ්ඩක් දිවේ ගාලා' අරූ කිව්වා...

'හරී....ම්ම්....ම්ම්ම්ම්.....මේ නම් ගොම් බෙට්ටක්...මට පට්ට ෂුවර්, උඹත් කාල බලපං' මූ කිව්වා...

'ම්ම්ම්.....ම්ම්ම්ම්ම්..පල පල ...මේ මඩ තලියක්' අරූ තෙපර බෑවා...

මූ - 'අහ්...ආයෙත් ටිකක් කාල බලමු....ම්ම්ම්... මේ ගොම් බෙට්ටක් බොල'

අරූ තව ටිකක් කාල - 'නෑ...නෑ....මේ මඩ තලියක්'

මූ තව ටිකක් කාල - 'මට ෂුවර් මේ ගොම් බෙට්ටක්'

හුටා දැන් ගොම් බෙට්ටක්, හරි මඩ තලියක් හරි වේවා..මේ බෙට්ට ඉවර වෙන්න ළගයි. අන්තිම ටික තියෙන්නේ. මුන් දෙන්නගේ කටවල් වලින් එන අජූත ගද එක්ක ගත්තහම, සුදාගේ වෙල් ෆැන්ටා තව හොදා...

මොනව කොරන්නද, අවුල චකබ්ලාස් කරන්නත් ඕන නිසා අරූ අන්තිම ටිකත් හූරගෙන කෑවා...

මොනව්ද බලමු අරූ කියන්නේ දැන්...

'අඩ්ඩඩ්ඩා...දැන්නේ ඩෝ තේරුණේ මේ ගොම් බෙට්ටක්වත්, මඩ තලියක්වත් නෙමේ.....මේ බලු බෙට්ටක්' (ඊ...ක්කා....ද?)

හරි දැන් බලමු මූ කොහොමද වර්ඩින් දෙන්න කියල...

'මටත් මුල ඉදල ටිකක් සැකේ තිබ්බා ඩෝ...ඒත් කමක් නෑ හොද වෙලාවට උඹට තේරුණේ දැන්...තව ටිකෙන් අපි දෙන්නට පෑගෙනවා ඕක, දැන් අවුලක් නෑ' (ම්ම්මාහ්හ්හ් - කිස් එකකි)

හරි...චැප්ටර් ක්ලෝස්... දැන් පලයව් යන්න....

ඇ....මොකක්ද...කවුද මුං..කියල ඇහුවද?

ආ නම් කිව්වේ නෑනේ නේද...
මුගේ නම - මොහමඩ්
අරූගේ නම - ධර්මපාල

තාම තේරුණේ නැත්ද ...ඉතිං මට මොකෝ...

හැබැයි ටක්කෙටම කියන්නම් උඹලට තේරෙන දවස ගැන..

දවසක් 'පොරක්' ඔය බලු බෙටි අනුභවය කරලා බඩේ රුදාවට පුක විකාගෙන ඉන්න අරූ ගාවටයි මූ ගාවටයි ඇවිත්, කටිනුයි පුකෙනුයි ලේ යන්නම බඩ විරේකයක් දෙයි. දීලා කියයි ලෙඩේ කම්මුතුයි කියල. එදාට හුරේ දාපං..කියපං ඌ තමා අප බේරාගත් වීරයා කියල. ආයෙත් බලු බෙට්ටක් කනකං, දැවිල්ල යන්නත් එක්ක ඌට පුක පූජා කරපං.

ඌ නාවත් ඔය ගද පුක කොල්ලකන්න, ගගෙන් එහා ගමේ බැරැක්ක මාමා නෑවිදින් අරින එකක් නෑ.

එදාට ගහපල්ලා අත්පුඩි...තාලේ අමතකනම් මෙන්න.

''එක මවකගෙ දරු කැල බැවිනා
යමු යමු වී නොපමා
ප්‍රේම වඩා සැම හේද දුරැර දා නමෝ නමෝ මාතා''


ප.ලි. කමෙන්ට් කීපයක් කියවගෙන යද්දී හිතුනා පෝස්ට් එක බර වැඩිද කියල. ඒක නිසා කියන්න පුළුවන් අමුම අමුවෙන් නොවුනත් පෝස්ට් එකට හානියක් නොවෙන්න මෙහෙම කියන්නම්.

මොහමඩ්, ධර්මපාල, සිවා....මේ හැමෝම දන්නවා උං මේ කන්නේ ජරාව කියල. හැබයි උං හිතා ඉන්නේ මේක ගොම් බෙටි, මඩ වගේ 'අහිංසක ජරාවක්' කියල. මේ 'අහිංසක ජරාව' කෑවගෙන් පස්සේ එන ප්‍රථිපලේ පුංචි බඩේ රුදාවක් බව දන්න මුං, ඒකට භය වෙන්නේ නෑ. දිගටම කනවා. ඒත් ගමටම පෙන්නන්නේ හැම ජරාවක්ම ඈ..ක්කා...කියල. කොටින්ම පාගන්නවත් හිරිකිතයි කියල.

ඒත් මුං නොදැන හෝ දැනගෙන කන්නේ 'අහිංසක ජරාව' නෙමේ, බලු බෙට්ටක්. ගිය සැරේ බලු බෙට්ටක් කාලා ඇතිවුණ බඩේ රුදාව මාමා ඇවිත් ලේ බඩ යන්න නන්දිකඩාල් හොස්පිටල් එකේදී බෙහෙත් දීලා ගොඩ දැම්මා. ඒත් මේ සැරේ.....මාමටත් බැරි වෙයි ගොඩ දාන්න....කෝකටත පරිස්සමෙන්...

අනේ මන්ද මීට වඩා කොහොම කියන්නද කියල. අමුවෙන්ම කියන්න මට නම් අම්මප හිරිකිතයි...